< Dit portret is onderdeel van een serie over fondsenwerving leiders ter inspiratie voor een nieuwe generatie managers in fondsenwerving. In deze vijftiende aflevering vertelt Hilje Wolfson over haar rol als Hoofd Fondsenwerving & Communicatie bij World Animal Protection. >

Naam: Hilje Wolfson

Leeftijd: 58

Functie: Hoofd Fondsenwerving & Communicatie

Organisatie: World Animal Protection

Werkzaam in non-profit sinds: 2013

Hobby’s: wandelen, lezen, tuinieren, uit eten gaan

Favoriete muziek: R&B, Hiphop, Country, Afrikaanse muziek, Soul, Country. Eigenlijk alles!

Wat is jouw eerste herinnering aan goede doelen?

“Mijn ouders steunden vroeger een weeshuis in Liberia, waar ik als jong meisje woonde. Af en toe werden wij als ‘’major donors’’ uitgenodigd om te komen kijken. Ik vond dat altijd heel spannend, maar als ik eenmaal mijn verlegenheid had overwonnen vond ik het leuk om met de kinderen uit het weeshuis te spelen.”

Hoe is jouw carrière verlopen in een notendop?

“Na mijn opleiding kunstmanagement heb ik negen jaar in de culturele sector gewerkt op verschillende communicatie en marketing afdelingen. Toen ik kinderen kreeg was ik op zoek naar een andere baan, waar ik meer voor anderen kon betekenen. Ik ben toen in de inburgering gaan werken en daarna in de jeugdzorg. Sinds 2013 werk ik in de goede doelen sector, eerst als teamleider communicatie en voorlichting bij de Dierenbescherming en nu bijna zes jaar bij World Animal Protection.”

Waarom ben jij zo’n wereldverbeteraar?

“Toen ik op mijn tiende in Nederland kwam wonen had ik al heel wat van de wereld gezien. Mijn vader werkte bij het IMF en werd vaak uitgezonden naar het buitenland. Als ik naar het postkantoor ging in mijn woonplaats Monrovia, zag ik Liberiaanse moeders met hun kinderen bedelen om een paar centen. Mijn moeder vertelde mij dat deze kinderen niet naar school gingen, dat zij geen speelgoed hadden en niet naar de dokter konden als ze ziek waren. Ik besefte al heel jong dat niet alle kinderen het zo goed hadden als ik, en daar is het zaadje geplant.”

Wat zijn de 3 grootste uitdagingen als Hoofd Fondsenwerving?

“De grootste uitdaging is voor mij om goede fondsenwervers te vinden, die zijn echt schaars! Er is ook niet echt een opleiding voor, het is meer iets dat je in de praktijk leert. En als marketeer kun je in het bedrijfsleven ook een heel goede boterham verdienen. Verder is een duidelijke strategie belangrijk voor fondsenwerving en je communicatie. Het geeft je richting en focus, en het helpt je goede keuzes te maken. En als het goed is geeft het je mensen ook inspiratie en energie. Als hoofd fondsenwerving is het ook een uitdaging om de goede balans te vinden tussen de programma-, communicatie- en fondsenwervingsdoelen. Bij World Animal Protection werken we heel geïntegreerd, en hebben onze campagnes verschillende doelen in één. De grote vraag is hoe je die bij elkaar brengt tot een mooi geheel zonder dat het een bruine soep wordt.”

Wat is jouw visie op de toekomst van het vak fondsenwerving?

“Het is steeds lastiger om vaste donateurs te werven en te binden. Daarom is het belangrijk om je te focussen op goede communicatie, en steeds uit te leggen hoe je samen verandering teweeg brengt. Vraag niet alleen om geld, maar leg ook goed uit wat er met hun gift is gedaan en vergeet ze vooral ook niet te bedanken. Vraag ze om hun mening en bouw aan langdurige betrokkenheid. Zo worden je donateurs op een goede dag wie weet ook wel je erflaters en gaat fondsenwerving en communicatie steeds meer hand in hand.”

Wat zijn de grootste uitdagingen in onze sector?

“Mensen raken steeds beter geïnformeerd, via allerlei kanalen krijg je de hele dag een stortvloed aan informatie over je heen, inclusief alle ellende in de wereld. Veel mensen zijn bevlogen en willen de wereld een stukje beter maken. Maar ik merk ook een zekere actiemoeheid. Zeker na deze corona tijd zijn veel mensen murw en lamgeslagen. Het is ook een uitdaging om als organisatie op te vallen tussen al het nieuws, met een eigen authentiek geluid. Zeker in de dierenwelzijnshoek zijn er ontzettend veel goede doelen actief en is er ook een zekere overlap tussen de activiteiten. Dan is het extra belangrijk dat je herkenbaar bent als merk en dat het heel duidelijk is welk verschil je als organisatie maakt.”

Wat is de belangrijkste les die jij zelf hebt geleerd als donateur?

“Je wordt alleen donateur omdat je heel erg geraakt wordt door een misstand, een verlies of omdat je een droom najaagt. Ik herinner mij nog goed de handgeschreven brieven en de fotootjes van de foster kinderen van mijn ouders, en dan was ik blij dat we hen naar school konden laten gaan. Hoewel er later veel kritiek om het concept was, was het wel heel krachtig en persoonlijk. Onlangs ging ik met vriendinnen van de middelbare school eten. Mijn vriendin kookte uit een maaltijdbox van Amnesty International, met recepten uit de Oeigoerse keuken. Er waren menukaarten, spreuken om voor te lezen en een playlist met Oeigoerse muziek. Als je dan zo’n mooie avond hebt gehad en je leest weer over de verschrikkelijke en systematische onderdrukkingen van dit volk, dan komt dat extra hard aan. Ik vond die maaltijdbox een geniale actie en ben gelijk lid geworden van Amnesty. Iets dat ik al heel lang van plan was, maar nu ook deed.”

Waar zie jij momenteel de grootste kans op stijging van inkomsten voor jouw organisatie?

“Wij verwachten een groei aan inkomsten uit nalatenschappen, partnerships met bedrijven en partnership giving. We hebben een fondsenwerver die zich speciaal richt op innovaties, en die focus werkt heel goed. In onze nieuwe strategische koers staat dierenwelzijn niet meer op zichzelf, maar laten we de verbanden zien tussen dierenwelzijn, het milieu en ons klimaat. Heel veel bedrijven en financiële instellingen hebben directe links met dierenwelzijn. Nu we dat over het voetlicht brengen zien we dat er hele nieuwe groepen zich aangesproken voelen door ons werk. De kunst is om de bestaande donateur bij je te houden en je ook te richten op nieuwe groepen in de samenleving.”

Waarom wil jij eigenlijk zo graag Hoofd Fondsenwerving zijn?

“Het was nooit mijn ambitie om ergens hoofd te worden, dat is vanzelf zo gelopen. Op de een of andere manier liep ik vroeger altijd met het klassenboek, organiseerde ik clubjes en zat ik in de leerlingenraad. Ik denk gewoon omdat ik graag bezig ben en me snel verantwoordelijk voor iets voel.

Ik hou heel erg van het fondsenwervings- en communicatievak, maar misschien meer nog van de mensen die het doen. Ik vind het leuk om te zorgen dat alle puzzelstukjes samenvallen, dat je de juiste omstandigheden creëert waardoor mensen het beste uit zichzelf kunnen halen. En hoewel ik al ruim twintig jaar leidinggeef is het elke dag nog steeds leuk en verrassend.”

Wat zou je aan de jongere generatie fondsenwervers meegeven?

“Als fondsenwerver is het vaak zo dat je in je eentje of in een klein groepje werkt. Daarom is het belangrijk dat je een inspirerend netwerk opbouwt met vakgenoten om van te leren. Ik ken geen andere beroepsgroep waar men zo genereus is met het delen van kennis, successen en fiasco’s. Wat ik de nieuwe generatie vooral wil meegeven is: wees trots op je vak, ook al zijn er veel vooroordelen over goede doelen: “er blijft zeker veel aan de strijkstok hangen, je directeur verdient zeker een dik salaris etc.’’. Sla de krant maar eens open: goede doelen trekken beerputten open, financieren baanbrekend onderzoek, dagen bedrijven en overheden voor de rechter en dwingen wetgeving af. En daar heb jij toch maar mooi aan bijgedragen!“

Eerder verschenen in deze serie:

Hilje Wolfson: opvallen met een eigen authentiek geluid