Corona, een jaar later
We zijn nu officieel een vol jaar jaar bezig met corona. Of eigenlijk corona met ons. Wie had twaalf maanden geleden gedacht dat corona zoveel zou losmaken? Het is al een jaar lang aaneengesloten gespreksonderwerp nummer één. Maar hoe nu verder in de fondsenwerving? De drie opvallendste thema’s zijn afhankelijkheid, loyaliteit en innovatie.
Het coronajaar 2020 liet zien dat vertrouwen op één enkele vorm van fondsenwerving gevaarlijk is. De afhankelijkheid is simpelweg te groot. Alle vormen waarbij menselijk contact aan de orde was, werd gedeeltelijk of volledig afgelast, aangepast of tijdelijk stopgezet. Peer-to-peer events, face-to-face, gala’s, donateursbijeenkomsten, of -bezoekjes waren het afgelopen jaar allemaal de pineut.
Diversificatie naar meer wervingskanalen, of anders gezegd, het verlagen van de afhankelijkheid van een groot wervingskanaal, staat op iedereens verlanglijstje. We moeten altijd op zoek blijven naar nieuwe manieren. Blijven testen, blijven innoveren. Ook als het goed gaat moeten we op zoek blijven. Want zo blijkt, het kan zomaar niet meer goed gaan!
De mondkapjes van Amnesty International zitten heerlijk! Zelfs mét baard!
Tevens zagen we afgelopen jaar dat donateurs loyaal bleven aan hun goede doelen. Ook ten tijde van een pandemie geven donateurs volop. Er werd gespeculeerd over mogelijk negatieve effecten van de coronacrisis op donateursgedrag, maar niks was minder waar. Eerder het tegenovergestelde. Er zijn genoeg organisaties waar de resultaten van specifieke programma’s hoger waren dan ooit. Ook geen stijging van opzeggers door corona.
De loyaliteit van donateurs vertaalt zich in toekomstige inkomsten. Iets belangrijkers dan de donateurservaring is er eigenlijk niet. Daar moeten we aan blijven werken. Als je denkt dat je klaar bent, dan ben je waarschijnlijk nog lang niet klaar. Het kan altijd beter. Meer inspiratie en verrassing, minder afgezaagd en van hetzelfde. Komt die economische crisis alsnog? Dan kan je beter hele trouwe donateurs om je heen hebben.
En tot slot leken de organisaties die innovatie hoog in het vaandel hebben staan, beter in staat om snel te schakelen toen dat nodig was. Alsof het niets was werden offline concepten getransformeerd in online varianten. Het leek wel een (kleine) digitale revolutie. Met name allerhande events werden in een digitaal jasje gehangen. Soms deden ze het beter dan de offline versie, maar meestal niet. De grote winst zat echter vooral in alles wat is uitgeprobeerd op digitaal vlak. Er zal niet eerder zoveel zijn bijgeleerd.
De digitale weg wordt steeds meer omarmd in alle vormen en maten. Heel goed, maar we zijn er nog lang niet. Alles wat we weten over lange termijn waarde moeten we nu ook op online gaan toepassen. Er ligt nog te veel focus op de korte termijn. Dat werkte vroeger niet en dat werkt nog steeds niet. Ook niet bij online. Leuk en aardig al die losse giftgevers, maar wat dan? Hoe gaan we die behouden? Daar moeten we meer over te weten komen.
Gaan we verder met deze ingeslagen weg? Jazeker! Het zijn alledrie thema’s die we al veel eerder hadden moeten inslaan. Ook zonder corona.