‘Wacht’, zegt mijn moeder. Ze vist haar leesbril uit haar tas en tuurt naar haar telefoon. ‘Ik moet geloof ik een nieuwe bril.' Ik denk aan een discussie met de vormgever, laatst. In het donateursmagazine had hij witte tekst op een gele achtergrond gezet. De bijschriften maakte hij 8-punts cursief. En hij zette een testimonial over een drukke foto. ‘Prima te lezen', vond hij. 'En in het merkhandboek staat dat het mag.’ Is dat een goed oordeel van de 23-jarige vormgever met scherpe ogen? Of vraag je liever advies aan iemand die dichter bij je doelgroep staat?

Meer lezen