Wanneer bestuurders jouw fondsenwerving belemmeren
“1. We moeten ons gaan richten op jongeren, want de gemiddelde leeftijd van onze achterban is te hoog.
2. Iedereen vindt bellen irritant, dus dan kunnen we beter niet doen. | Laten we stoppen met F2F, want dat vindt niemand leuk. | Die bedelbrieven gooi ik altijd meteen weg, dus waarom doen wij dat dan?
3. Die zielige beelden zijn echt vreselijk (“zo 1980”). Je moet alleen het positieve verhaal vertellen. ”
Vorige week kozen jullie massaal voor de top 10 meest schadelijke uitspraken voor fondsenwerving. Van een gewenste focus op jongeren tot persoonlijke voorkeuren ten aanzien van DM, TM en F2F, iedereen heeft ze wel eens gehoord. En toen kwam ook duidelijk naar voren dat het vooral directies, bestuurders, management teams en RvT’s zijn die deze uitspraken vaak doen. De grote vraag is natuurlijk: hoe ga je als fondsenwerver hiermee om?
Eerst een stap terug: waarom zouden we ons er druk over moeten maken? Omdat we deze laag van beslissers heel hard nodig hebben in onze fondsenwerving. Het volgende gebeurt namelijk vaak genoeg: verkeerde beslissingen die leiden tot verkeerde acties, die leiden tot een daling van donateurs en inkomsten. (Andersom gebeurt gelukkig ook dikwijls.)
De fondsenwervers die al wat langer meelopen herkennen het wel. Verkeerde leiders (met hun verkeerde keuzes) kunnen de organisatie tot stilstand brengen. Tegen de tijd dat wordt ontdekt dat de verkeerde koers wordt gevaren ben je een paar jaar verder. Zonde!
Er is dus wat mij betreft maar één manier om te reageren wanneer je dergelijke uitspraken tegenkomt in je werk: laat je horen! Trek je mond open. Wij zijn fondsenwervers: we hebben zat bewijs om bovenstaande zaken te weerleggen, of om in een beargumenteerde discussie het gelijk aan onze zijde te krijgen.
En ik hoor jullie tegelijkertijd denken: maar die discussie is er nooit, of ze luisteren nooit, ze drukken het er toch doorheen, of ze snappen het niet, ze nemen er de tijd niet voor, of het interesseert ze niets, ze doen toch wat ze zelf willen, of het is alsof ik tegen een muur praat, etc.
Voor de duidelijkheid: niet iedereen natuurlijk, er lopen ook goede leiders rond, maar het gebeurt overduidelijk nog steeds veel te vaak.
Mijn advies blijft dan toch hetzelfde: ga het gesprek aan, elke keer weer, neem ze mee op jouw reis, onderwijs ze, leer ze wat fondsenwerving is en wat hun rol is in dat verhaal. Fondsenwerving is leuk en geweldig, maar vooral een vak apart. Gebruik alles wat je hebt om ze te overtuigen en zelfs enthousiast te maken voor fondsenwerving. Ook dat is jouw verantwoordelijkheid als fondsenwerver, want je hebt iedereen in de organisatie nodig. Laat testresultaten zien, doe onderzoek, breng de neergaande trends in kaart, etc. Als je het zelf niet kan, huur iemand in. Soms heb je wat uithoudingsvermogen nodig, soms zelfs een paar jaar, maar uiteindelijk moet je progressie boeken.
Alles geprobeerd? Ook je bestuurders erop aangesproken, bijvoorbeeld met het advies van De Toekomst van Fondsenwerving in je hand?
Boek je echt geen vooruitgang en heb je er echt alles aan gedaan? Misschien verdient deze organisatie jouw kennis en kunde dan niet en is het tijd om op zoek te gaan naar een nieuwe uitdaging. Wie niet luisteren wil, moet dan maar voelen…
Tot slot, voor de fondsenwervers: de verandering ben je zelf. Dus als je dit soort meningen en vooroordelen de wereld uit wil helpen, probeer zelf zitting te nemen in een bestuur en help mee de sector opvoeden.
En dan echt tot slot, voor de bestuurders: een fondsenwerver in je bestuur doet wonderen. Tijd om een rol te creëren met een specifieke fondsenwerving portefeuille en specialisme?