Terug van vakantie. Je opent je email. Druk, druk, druk. Weinig tijd, veel te doen. Deadline halen. Rapportage opstellen. Rennen van meeting naar meeting. Een last minute verzoek van de directie. De drukker aan de lijn voor een goedkeuring. Snel lunchen. Even met een collega meedenken. Shit, hij gaat weg. Balen, dan moet ik zijn werk oppakken. Eerst brainstormen over een nieuw campagne concept. Volgende meeting. Selecties bespreken. Vooruit denken. Maandrapportage invullen. Donateur aan de telefoon. Shit, half zes, ik moet naar de crèche! - En dat 47 weken per jaar.

Ook in fondsenwervingland zijn er een heleboel fondsenwervers die uitvallen door een burn-out. En dat is niet raar. Er is genoeg aanleiding voor:

• De vraag is te hoog. Te hoge, niet haalbare, targets bijvoorbeeld. Altijd maar achter de feiten aanlopen, nooit succes boeken kan zeer frusterend zijn.

• Het één wordt gezegd, maar het ander verwacht: “We komen een (of meerdere) fondsenwerver(s) te kort, dus we zullen keuzes moeten maken.” Maar als het erop aan komt is alles belangrijk, want het levert geld op, en wordt er niks geschrapt. De werkdruk neemt dus alleen maar toe.

• Gebrek aan inhoudelijke kennis. Dat kan bij iedereen voor irritatie zorgen. Fondsenwerving is een vak apart. Fondsenwerving is een vorm van communicatie en marketing. Maar communicatie of marketing is geen fondsenwerving.

• Achterlopende trendvolgers! Iedereen wil 24/7 rapportages, online journeys en een flitsend middle donor programma. Echter, het CRM is niet op orde en praat niet met je emailprogramma. Een logische segmentatie ontbreekt bovendien. Probeer de trends maar eens te volgen als je achterstallig onderhoud hebt.

• Geen erkenning. Werkdruk kan natuurlijk prima stijgen, maar ten eerste moet dat van tijdelijke aard zijn, en ten tweede moet het harde werken worden erkend door de organisatie.

Bovenstaande symptomen zijn veelal het gevolg van twee zaken: (1) gebrek aan kennis over fondsenwerving, (2) gebrek aan investeringen in fondsenwerving. Gebrek aan kennis over fondsenwerving is misschien nog wel de vervelendste. Want in veel gevallen wordt het gebrek aan kennis opgevuld met een eigen wereldbeeld over hoe fondsenwerving werkt. Die koers klinkt meestal veelbelovend, maar het getrainde fondsenwervende oog ziet dat cruciale zaken ontbreken, of dat de gekozen koers op allerlei vlakken voor te veel afleiding zorgt om succesvolle fondsenwerving te bedrijven. Het grootste negatieve gevolg is dat fondsenwervers het niet meer kunnen en/of willen bolwerken.

Wellicht denk je dat je de organisatie helpt door vreselijk hard te werken, maar dat is niet zo. Opgebrande fondsenwervers zijn symptomen van een niet gezonde werkomgeving. Je hoeft je daarvoor niet in de vernieling te werken. De werkomgeving moet veranderen. Of jij moet veranderen van werkomgeving… De organisatie moet op een gegeven moment doorhebben dat er iets niet goed gaat. Te veel uitvallers of mensen die de organisatie permanent verlaten is een vrij duidelijk signaal.

Een burn-out is vreselijk en wil je niet meemaken. Zorg goed voor jezelf. Herken je bovenstaande. Praat erover. Probeer het voor te zijn.