Vorige week kwam ik deze interessante case study tegen van de RNLI, de Engelse versie van de Reddingsmaatschappij (KNRM). Steve Law, onderdeel van het Legacy Engagement Team, deelde de resultaten van hun belcampagne naar donateurs die de RNLI in hun testament hebben opgenomen.

Vorig jaar tijdens de eerste lockdown in Engeland heeft het Legacy Engagement Team zoveel mogelijk “pledgers” gebeld. De intentie was puur om te achterhalen of ze in orde waren: “zorgen voor de mensen die normaal gesproken voor de RNLI zorgen”, zoals Steve dat zo mooi verwoordde. Uiteindelijk hebben ze honderden telefoontjes gedaan.

• Slechts 2 mensen waren niet blij met een telefoontje.

• 8% van de geselecteerde groep is om verschillende redenen niet gebeld. Of ze hadden een relatie met een ander team, of het was al duidelijk dat contact niet op prijs werd gesteld.

• 24% van de oproepen zijn niet gelukt.

• Bij 17% van de groep is een vriendelijke, positieve voicemail achtergelaten die hen het beste wenste en hen uitnodigde om te bellen voor een gesprekje wanneer ze maar wilden.

• 39% was blij om een ​​telefoontje te ontvangen, maar was op dat moment over het algemeen OK - er werden enkele betere relaties met donateurs opgebouwd naar aanleiding van dit telefoontje.

• Het gaat natuurlijk om de laatste twaalf procent:

Ontzettend interessant. Van de visie om de relatie en welzijn van de donateur voorop te stellen, tot aan de concrete resultaten waarin donateurs alle aandacht krijgen. Wat dit soort telefoontjes voor effect hebben op de lange termijn laat zich nu nog raden, maar ik kan me niet anders voorstellen dat het zeer positief is.